عمارت کلاه‌فرنگی قدیمی‌ترین بنای تاریخی شهر بندرعباس در استان هرمزگان است. این عمارت که بیش از سه قرن قدمت دارد در مجاورت اسکله قدیم بندرعباس رو به دریا و در بلوار طالقانی قرار گرفته است .
بنای کلاه فرنگی به وسیله هلندی‌ها در سال 1110 هجری قمری ساخته شده است. این عمارت، قلعه‌ای با 16 برج و 3 دروازه است که گمرک قدیم و تاریخی شهر بندرعباس و محل تجارتخانه داخلی و خارجی بوده است. قدمت این بنا مربوط به دوره صفویه می‌باشد و از آنجایی که از معماری اروپایی آن دوران تاثیر گرفته است، مانند تعداد زیادی از عمارت‌های دوره قاجاریه به عمارت کلاه فرنگی معروف شده است. این بنا دارای دو طبقه، طبقه همکف برای نگهداری کالا و طبقه دوم برای سکونت و تشکیلات اداری بوده است. در بالای طبقه دوم یک هشت گوش از چوب ساخته شده که در وسط آن گنبدی مخروطی شکل قرار داشت. این گنبد شبیه به کلاهی بود که مردم فرنگی سر می‌کردند از این رو این بخش از ساختمان به کلاه فرنگی معروف شد و بعد از آن به کل عمارت نام کلاه فرنگی اطلاق شد.
معماری عمارت کلاه فرنگی بندرعباس
عمارت کلاه فرنگی بندرعباس مساحتی برابر با 429 متر مربع دارد که در سه طبقه با ارتفاع حدود 9 متر بنا شده است و در ساخت آن از مصالحی همچون سنگ سیاه متعلق به قلعه هرمز،ساروج و گچ استفاده شده است.
تعداد اتاق های این ساختمان سی و سه عدد است و در سه ضلع آن مهتابی قرار دارد. سقف آن از جنس چوب می باشد و درب و پنجره ها با منبت کاری تزئین شده است.
طبق روایاتی که هست این مکان در دوره ناصری دارای اماکنی همچون دیوانخانه، حرمخانه، صندوق‌خانه، غلام‌خانه، حمام، محبس‌خانه، اصطبل، فراشخانه، کارخانه و شربت‌‌خانه مختص به خود بوده و به وسیلهٔ برج‌های دیده بانی محصور و نگهبانی می‌شده است.
این عمارت زیبا در سال ۱۳۸۴با شماره ۱۳۸۳۵در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده‌است.
